Bevrijdingspop nog altijd groots

Rockattack Ten en Ropadope Ro staan voor het eerst sinds ruim dertig jaar samen op een Bevrijdingspoppodium. Nu als Them Two, the Gotcha! Crew. Foto: René van Stekelenborg

Bevrijdingspop Haarlem is nog altijd groots. Ruim 145.000 bezoekers konden genieten van (overwegend) Nederlandse popartiesten. Groot, succesvol en mainstream media-artiesten op het hoofdpodium in de Hout, wat ‘bubbling under’-talent op het Jupilerpodium. Of, om het alternatieve hitje van Wies maar te quoten: “Hoe gaat het met je bandje, ben je al bekend? Hoe gaat het met je bandje, of noem je het een band?” Onze fotografen waren erbij en vingen de dag prachtig in beeld én woord.

Publiek het podium op

Fotograaf Peter van Heun: “Voor mij was Bevrijdingsdag weer ouderwets gezellig en, wonder boven wonder, ook droog. Wij hadden gelukkig geen last van onweer en ander ongemak. Ik was het meest onder de indruk van John Coffey. Na vijf jaar weer bij elkaar gekomen en ze knalden direct van het podium af. Na nog geen vijf minuten lag zanger David Achter de Molen al crowdsurfend in het publiek. Op het einde van de set waren de rollen omgedraaid en werd het publiek uitgenodigd om massaal het Jupiler podium te bestormen, tot groot ongenoegen van de beveiliging. Ook heel fijn waren Karsu en even later The Opposites. Die weten meteen het publiek te bespelen. Them Two The Gotcha Crew uit Haarlem was voor mij een ander hoogtepunt. Heerlijke funk die met een zonnetje erbij er goed in ging.”

Foto’s: Peter van Heun

Blije gezichten

Fotograaf Rob Ouwerkerk: “Wát een mooie dag! Ik heb zoveel blije gezichtjes gezien. Daarnaast een aantal hele fijne muzikale momenten beleefd, met een Wies, een Nielson, een Karsu en een ronduit ontroerende bijdrage van het Oekraïense trio Tonka. Na 16:00 werd het echt behoorlijk druk op het terrein.”

Foto’s: Rob Ouwerkerk

Covers, uitstekende vocalen en ‘stage presence’

Redacteur en fotograaf René van Stekelenborg: “Ik heb uiteraard niet alles kunnen zien. Wat opviel is dat Claude, Wies, Prins S. en de Geit, Chai, Them Two, the Gotcha! Crew, John Coffey, Opposites en Donnie met elkaar delen dat ze meer dan een groot podium waard zijn. Ze kunnen het aan omdat ze het publiek kunnen boeien met prachtsongs, met fantastische vocalen (de zangeres van Chai bijvoorbeeld), met aanstekelijke covers (Claude, Prins S. en de Geit, Opposites), met een tomeloze energie (John Coffey), met een ‘kibbelingsound’ (Donnie) en met onversneden Haarlemse funk (Them Two, the Gotcha! Crew). Niets van dit alles zie ik terug bij onze inzending voor het Eurovisie Songfestival: Mia en Dion. Maar goed, ieder zijn ding, ieder zijn rol en ieder zijn functie en publiek.”

“Er moet me wel iets van het hart. Pal voor het concert van Opposites, trof ik twee jongens van vijftien, die al urenlang tegen het hek vooraan stonden geplakt. Toen zij om wat water vroegen, haalden vijf beveiligers hun schouders op. “Sorry, daar zijn wij niet van!” Vrijheid is ook naar elkaar omkijken en zorg dragen voor elkaar. Het boeit de security blijkbaar niets. Bevrijdingspop is nog altijd groots. Het is aan ons en aan de organisatie om het leuk, aangenaam en gezellig te houden.”

Foto’s: René van Stekelenborg

Tekst

 
 

MEER VAN DEZE AUTEUR

 

OOK LEUK

ADVERTENTIE

VOLG ONS

 
Vorige
Vorige

Laurens Janszoon Coster, ons burgerinitiatief tegen de Duitsers

Volgende
Volgende

Mee met Werkgroep Open Joodse Huizen