Muzikale reis van Ben Howard 

Haarlemse fans van Ben Howard bezochten woensdagavond zijn concert in PHIL, waar hij een show gaf ter ere van zijn nieuwe album Is It? Haerlems Bodem stuurde een afvaardiging mee.

Mabe Fratti

De avond begint met een openingsact van celliste en componiste Mabe Fratti. Ondersteund door een band maken zij samen experimentele klanken. Zodra zij plaats maken voor Ben Howard klinkt een groot applaus vanuit het publiek. Walking backwards is het nummer waarmee Howard zijn show opent, beginnend in het donker met een lange instrumentale intro. Een intiem moment met reflectieve lyrics.

Muzikale reis

Ben Howard betovert het publiek gedurende zijn gehele concert. De combinatie van nieuwe en bekende oude nummers zorgt voor een goed evenwicht tussen nostalgie en originaliteit. Het publiek word meegenomen op een muzikale reis door de ontwikkeling van Ben Howard als artiest. Leuk om te zien, is ook dat er een gemengd publiek op zijn show afkomt. Het is duidelijk: in zijn experimentele muziek zit er voor iedereen iets tussen zit wat men kan waarderen. Met zijn kenmerkende mix van akoestische en elektrische klanken creëert Howard steeds weer een intieme sfeer.

 
 

Alles voor een terugkomst

In tegenstelling tot voorgaande shows, speelde Howard naast nummers van zijn nieuwe album ook enkele oudere nummers, zoals I Forget Where We Were en In Dreams. Het publiek gaat los wanneer Ben Howard op driekwart van zijn show het podium verlaat. Vijf minuten lang weet de zaal het op een klappen, fluiten en stampen te zetten: alles voor een terugkomst van de artiest.

En inderdaad; hij verschijnt weer op het podium om verder te gaan met Promise. Het is ergens wel pijnlijk dat iemand die zo vernieuwend is, nog steeds vooral lijkt te worden herinnerd aan zijn doorbraak. Toch laat de setlist van de avond zien, dat hij dat lot inmiddels lijkt te hebben aanvaard.

 

Uitzonderlijk talent

“Heb je ooit een artiest zo op een gitaar zien spelen?” Zo klonk het uit het publiek. En het is een terechte vraag: Ben Howard is op de snaren een uitzonderlijk talent. Hoe hij zijn gitaar tijdens I Forget Where We Were weet te bespelen met zijn rechterhand bovenlangs, hoe hij tijdens Moonraker speels aan zijn stemvork draait waardoor de toonhoogte verandert, maar hij toch de juiste toon weet te maken, het is allemaal van grote klasse.

Het concert van Ben Howard was daarmee een magische avond, vol muzikale hoogtepunten. Met zijn nieuwe album Is It? toont hij zijn artistieke en persoonlijke groei, terwijl hij tegelijkertijd de tijd neemt om terug te blikken naar geliefde nummers van eerdere albums. Ben Howard bewijst hiermee weer eens dat hij in staat is om zijn fans mee te nemen op een onvergetelijke avond. 

Tekst: Dewi Mulder

Beeld

 
 

OOK LEUK

 

OOK LEUK

ADVERTENTIE

VOLG ONS

 
Vorige
Vorige

Kinderwagen memoires

Volgende
Volgende

De donkere vooruitgangstraat