Klagen met Krouwels: fietsen in de binnenstad
Iedere Haarlemmer heeft, zoals het een echte Hollander betaamt, tientallen dagelijkse ergernissen. Van het Hollandse weer (te koud! te warm! te nat!) tot toeristen die in de weg lopen: kabbelende koetjes- en kalfjesgesprekken kunnen er uren op voort. Haerlems Bodem-redacteur Joris Krouwels pleit ervoor deze ergernissen af en toe eens goed te ventileren, en uit zich deze keer over fietsen in de binnenstad.
In de binnenstad fietsen loopt voor geen meter
Haarlem is een fietsstad. Onze smalle rode paden zijn druk en populair. Dat is al opletten geblazen. Maar er bestaat ook het grijze gebied van de bruine paden. Van die stukken binnenstad waar je kunt lopen én fietsen. Daar begint de fanatieke fietsfrustratie.
Vorig weekend liep ik een doelloos rondje door de zeldzame novemberzon. In de Gierstraat reed een hipster met een baard op z’n oranje vintage racefiets snoeihard langs mij. Zijn originele jaren ’50-stuur knalde hard op mijn arm, waardoor ik van schrik de XL-cappuccino van twee tieners bij de Bagels&Beans in hun schoot knikkerde, nog vóórdat ze er een Insta van konden maken. Eén groot drama: tieners boos. Ik boos. XL-cappuccino dood. Hipster reed vrolijk door.
Nog geen dag later fiets ik door diezelfde Gierstraat naar het station. Ja, het station, dus ik had haast. Lopen er precies dan, drie rimpelige dametjes in slakkentempo over de gehele breedte van de straat. De trage rollatorbrigade had de weg volledig versperd. Alsof ze het expres deden!
Links, rechts, links rechts. Ik kon er echt niet langs zonder gewonden te maken. Lang verhaal kort: ik miste de trein. Te laat voor m’n sollicitatie. Baan niet gekregen. Weer boos.
Super hypocriet natuurlijk!
En je ziet het ook bij het Klokhuisplein langs de Sint Bavo. Aangeschoten uitgaanspubliek dat met halfbakken ontwijkpogingen botsingen probeert te voorkomen. En dan – geheel in hun recht – boos worden op elkaar. Elk weekend worden er hordes borrelaars in fietskratjes geschept tegenover de Polo Bar & de Blauwe Druif.
Het is ook een onoverzichtelijk beeld; voetgangers lijken nooit op te letten, bakfietsen zijn te lomp, fietskratjes zijn breed, elektrische fietsen gaan te snel en hipsters op fixed gear zijn gewoon niet om aan te zien. Die diversiteit vraagt om onze tolerantie, onthoud dat goed!
Op de weg terug word ik omver geknikkerd door een met kleuters gevulde bakfiets-segway. Tot tien tellen is soms te kort.
Tekst
OOK LEUK
Moedige Haarlemmers: Kenau en Ripperda. Redacteur Marwa vraagt zich af wat zij hebben betekend voor Haerlems Bodem?