De donkere vooruitgangstraat
Ik vind mezelf best een progressieve jongen. Vooruitgang is goed. Ik kan op mijn werk een deur openen met een app op mijn telefoon. Als je me dat 20 jaar geleden had verteld, had ik je niet geloofd. Al had ik je dan waarschijnlijk ook eerst gevraagd wat een app is. Maar als ik je wel serieus had genomen, had ik waarschijnlijk gezegd; ‘wow, wat gaaf’.
Maar ondanks mijn progressieve geest, vind ik niet iedere uitvinding een vooruitgang. In mijn straat heb je een parkeervergunning nodig om te kunnen parkeren, zowel voor mezelf als voor bezoekers. Een paar jaar terug besloot de gemeente Haarlem de vertrouwde kartonnen schijf voor bezoekers af te schaffen en te kiezen voor een progressieve app waar je bezoekers in moet aanmelden. Je zou denken dat dit meer gemak oplevert, maar het tegendeel is waar, zeker als je budget op is. Mijn bezoek moet nu 4 straten verderop parkeren. Ik word nu dus tegengewerkt door de vooruitgang.
Vroegah, weetjewel, toen het leven beter was, kon ik gewoon door Station Haarlem lopen als ik richting het centrum liep. Nu staan er poortjes en moet ik een kaart tegen een censor houden. Als ik die kaart niet bij me heb, wordt de weg letterlijk versperd door vooruitgang.
In het prehistorische instituut ‘de videotheek’ koos ik 1 film voor later op de avond en die film keek ik dan. Nu heb ik 5 streamingdiensten en weet ik niet wat ik moet kijken. En als ik iets toch iets heb gevonden, stop ik na een half uur omdat ik er toch niet zo’n zin in had. De vooruitgangstraat richting keuzestress.
En zo is er wel meer. Ik mis het knisperen van contant briefgeld, ik mis caissières bij de zelfscankassa en patat uit een airfryer is ook niet hetzelfde. En wat te denken van waxinelichtjes op batterijen of concertkaartjes in de vorm van een QR-code? Plastic planten? Een banaanhouder? Een fucking kussen voor je smartphone? Ja, die bestaat echt, het heet The Pillow One S.
Ik ben echt progressief, maar een beetje ouderwetse romantiek is toch niet teveel gevraagd?
Tekst
OOK LEUK
Moedige Haarlemmers: Kenau en Ripperda. Redacteur Marwa vraagt zich af wat zij hebben betekend voor Haerlems Bodem?