Tom de Haan: Asshole/Klootzak
Tom de Haan, stadsdominee van Haarlem en een man met een missie. Door God naar Haarlem gestuurd om ons te bekeren, of met een boodschap van meer aardse betekenis? Haerlems Bodem heeft in ieder geval sympathie voor de manier waarop hij deze missie uitvoert. Creatief, open en eigentijds. Maandelijks verblijdt hij ons met een stukje visie.
Soms zijn er van die dingen die anderen veel beter zeggen dan je ze zelf kunt zeggen. De vraag is dan, of je die in een column schaamteloos mag overnemen. Ik denk van wel, en zal het goed maken door de moeite te nemen om het te vertalen. Joni Mitchell zegt in een interview het volgende: ‘Onlangs las ik een artikel in het magazine Esquire met de titel ‘The end of sex’. Daarin stond iets dat me trof als uiterst waar. Er stond: “Als je eindeloze herhaling wilt, ontmoet dan veel verschillende mensen. Als je oneindige variatie wilt, blijf dan bij eentje.” Wat er gebeurt als je date, is dat je steeds je beste moves en je beste verhalen uit de kast haalt – en op een bepaalde manier is die routine een manier om steeds opnieuw verliefd op jezelf te worden. Dat lukt je niet bij iemand waar je al lang mee bevriend bent, want die persoon kent al dat oude materiaal. In een lange relatie sterven dingen, die daarna op een nieuwe manier tot leven komen en dat gedeelde proces van wedergeboorte geeft diepte aan de liefde. Het is alleen wel hard werken, en veel mensen rennen weg bij de eerste problemen. Je bent samen met iemand, en opeens blijk je zelf een klootzak voor die ander te zijn, of die ander voor jou – dat is vervelend, maar als je er doorheen weet te komen kom je dichter bij elkaar en leer je een manier van liefhebben die anders is dan de neurotische liefde die in films verheerlijkt wordt. Het is warmer en zachter.’
Graag noem ik dit verfrissend. Verfrissend omdat Joni Mitchell er gewoon van uitgaat dat als je elkaar goed leert kennen, de klootzak vroeg of laat om de hoek komt kijken. Ofwel je bent het zelf, of de ander blijkt het te zijn. En beide openbaringen zijn net zo vervelend. Welbeschouwd schuilt er in ieder van ons dus een klootzak die we kunnen ontmoeten als we de tijd nemen om elkaars ware aard te ontdekken. Er zijn ook mensen die zich in de eerste ontmoeting als klootzak presenteren en pas bij nadere kennismaking werkelijk liefdevolle kantjes blijken te hebben. Maar liever heb ik toch dat we in het maatschappelijk verkeer voorkomend, en beminnenswaardig zijn, om onze slechtste momenten voor onze intimi bewaren. Er is namelijk nogal wat warme en zachte liefde nodig om die kant van jezelf of van de ander te kunnen verdragen, de enige vorm van liefde die dit aankan. Die liefde wens ik iedereen toe. Omarm je klootzak.
Fotografie: Tim Kulk
Tekst
OOK LEUK
Moedige Haarlemmers: Kenau en Ripperda. Redacteur Marwa vraagt zich af wat zij hebben betekend voor Haerlems Bodem?