Knieperds aan het Spaarne
Waar hebben we het aan verdiend dat we geregeerd worden door cententellers? In de grote steden ging afgelopen zaterdag ‘de nacht weer open’ en konden tienduizenden liefhebbers genieten van muziek, dans, gezelligheid, optredens – kortom alles wat het leven leuk en zinvol maakt. Alleen in ons dorp aan het Spaarne kondigde burgermeester Wienen een boete van 50.000 euro aan als het Patronaat na een waarschuwing open zou blijven. Nota bene het Patronaat dat zich twee jaar uit de naad heeft gewerkt om ondanks het onnavolgbare Nederlandse coronabeleid als Haarlemse poptempel het hoofd boven water te houden. In alle andere grote steden knepen de burgemeesters een oogje toe, maar brave Wienen laat zich van zijn steilste kant zien.
En dat in een week waarin een ander schandaal onopgemerkt onder onze ogen plaatsvond. Er stond een metershoge kleurrijke sculptuur voor het gebouw van de FIOD op de Surinameweg 1 – 4. Dat beeld is afgelopen zaterdag verplaatst naar Breda omdat er in Haarlem geen plaats meer is. Ik kan zo 5 locaties opnoemen die erg zouden opknappen van een metershoog kunstwerk in de openbare ruimte. Govert Heikoop werkte minimalistisch en alleen met primaire kleuren. De beelden zijn abstract, zonder begin of eind. En daarom waarschijnlijk te moeilijk voor Haarlem. Tenminste, ik heb er niets over gehoord dat Haarlem zocht naar een passende plek voor een modern kunstwerk. Nee dan dat kitscherige beeld van Kenau en Ripperda op het stationsplein. Je hoeft niet af te vragen wat de kunstenaar bedoeld zou hebben, hier staat een staaltje Haarlems trots en glorie. Dat vinden de ambtenaren en toeristen mooi, een lekker veilig en herkenbaar beeld.
In Breda wordt het beeld liefdevol onthaald als een belangrijk kunstwerk van Govert Heikoop. Het krijgt een plek in een van de parken. Omdat ze daar wel hun nek durven uit te steken. “Dit is zo’n goed kunstwerk, van zo’n gerenommeerde kunstenaar, dat mag niet verloren gaan” zegt Gerard van den Berg uit Breda. Hij regelde dat het kunstwerk naar zijn stad komt. Een diepe treurnis overvalt mij. Haarlem verkwanselt haar beelden en de nachtcultuur, we leven in een dorp aan het Spaarne. Het is hier vaak goed toeven, maar vandaag even niet.
Moedige Haarlemmers: Kenau en Ripperda. Redacteur Marwa vraagt zich af wat zij hebben betekend voor Haerlems Bodem?