Klagen met Krouwels – Technologie

Columns

9 nov.

Technologie. De onstopbare verrijking van ons bestaan. Werkende organen worden inmiddels vrolijk ge-3D-print en wonen op Mars lijkt in afzienbare tijd, realiteit. En waar Elon Musk duurzame auto’s de cosmos in lanceert heeft technologie anno 2018 hoofdzakelijk impact op het gemak van ons dagelijks leven.

Afgelopen katertige zondag heb ik geprobeerd de dag door te komen zonder een woord met iemand te wisselen. En dat lukte teleurstellend goed. Ik hoor je denken: Jezus Joris, als ik de hele dag thuis in m’n string blijf Netflixen lukt het mij ook wel! Nee, ik heb echt dingen ondernomen, ik was de hele dag in hartje Haarlem. Ik begon met boodschappen. Albert Heijn, Kruisstraat, half twee in de middag. Tijdens mijn rondje blieb ik vrolijk m’n Breaker-yoghurt, Aquarius en kaasbroodjes met een gepersonaliseerde scanner. Bij de kassa werkte de pin niet. Ik in paniek. Moest ik toch nog gaan praten? De knop ‘assistentie’ kwam gelukkig snel in beeld. Ik drukte op het touchscreen, draaide me om en zag een kassadame haar duim opsteken. Ik betaalde – contactloos – en nadat een laatste scanner mijn betaalbewijsbonnetje had gezien, ging het poortje open en ik mocht vertrekken.

Onderweg naar huis maakte ik mijn Breaker soldaat en had al lang geen zin meer in een kaasbroodje. Ik bestelde en betaalde een pizza via een app en gaf de bezorger zwijgend een euro. Hij bedankte mij niet. De pizza liet ik ook staan want ik was veel te goed op dreef in mijn stille missie.

Ik besloot te gaan eten bij de best bezochte restaurantketen van onze Spaarnestad. Juist. Sumo. Alles kan je via een beeldscherm bestellen! Bier, maki-rolletjes, van die eendenborstfilet waar ze er nooit genoeg van op een bord doen, maakt niet uit hoeveel je er bestelt. Anderhalf uur gezeten. Geen woord verliet mijn mond. Toegegeven: binnenkomst was een klein beetje ongemakkelijk. Vertrek idem dito. Maar ik kwam een heel eind door een vinger of een pinpas op te steken. Vijfde ronde ‘gehaald’ in Sumo-termen, ik had prima gegeten.

In bed veeg ik Lotte, Nikki en Fleur naar rechts en vang ik nog een Pokémon. Om klokslag twaalf uur besloot ik mijn mond weer te openen. “Zo eenzaam zijn we niet… Of wel Siri?”

Tekst