Klagen met Krouwels: het komisch contrast van kerstmuziek

Iedere Haarlemmer heeft, zoals het een echte Hollander betaamt, tientallen dagelijkse ergernissen. Van het Hollandse weer (te koud! te warm! te nat!) tot toeristen die in de weg lopen: kabbelende koetjes- en kalfjesgesprekken kunnen er uren op voort. Haerlems Bodem-redacteur Joris Krouwels pleit ervoor deze ergernissen af en toe eens goed te ventileren, en uit zich deze keer over de invasie van kerstmuziek.

Kersliedjes zijn zoals koriander: je bent er dol op, of je walgt ervan. Het is half december geweest en daarmee is in ieder geval één ding heel zeker: ze zitten er al flink ingestampt. Jingle Bell Rock, Last Christmas, Rudolph the Red nose Reindeer… ik hoef ze maar op de schrijven en je hoort ze in je hoofd. Inderdaad, om knettergek van te worden.

Alle afspeellijsten in horeca Haarlem worden in december ingeruild voor kerstliedjes. En alle winkels in de Grote Houtstraat voeren hetzelfde muziekbeleid. Als je dan eenmaal thuis bent is ook geen radiostation meer veilig. Niemand ontkomt aan het neppe geluk van de kerstmuziek. Maar het contrast met de werkelijkheid is zo groot.

Als ik Driving Home for Chrismas hoor, dan zie ik een man met een brede glimlach achter het stuur, rijdend naar een gezin, waar ze allemaal met een net zo brede glimlach voor de openhaard met wollen trui zitten te wachten op papa die naar huis aan het rijden is voor Kerstmis. Maar in werkelijkheid past alle familie nog maar nét in onze agenda en door het recordaantal scheidingen zijn twee kerstdagen eigenlijk te weinig om iedereen te zien voor kerstdiner, -lunch, -koffie, en -ontbijt. Hup, koffie laten staan om naar de volgende afspraak te gaan!

Chrismas every day? Alsjeblieft niet zeg, daar heb ik het geld niet voor. Bovendien kun je de geur van de gourmet van vorig jaar nog in mijn pak ruiken. En zo’n week na The Most Wonderfull Time of the Year gaan we massaal weer naar de sportschool en zijn de antidepressiva niet aan te slepen. Zetten jullie Holy Night dan even op? Het contrast is zo groot!

Of de zoveelste kerstborrel die uit de klauwen is gelopen en op vrijdagnacht eindigt in een kroeg waar een vijftal bezopen kantoorpikkies met ondergekotste kerstmutsen en grote zweetplekken onder hun oksel All I Want for Chrismas is Jieuuuw staan te brullen. Zo heeft Mariah Carey het niet bedoeld hoor…

Maar op Kerstavond vergeef ik iedereen. Op Kerstavond vallen alle ergernissen van mijn schouder. Op Kerstavond snap ik opeens de liefde voor de liedjes. Wanneer we precies om twaalf uur staan te verkleumen op de Grote Markt en zelfs de grootste hater van Haarlem massaal staat mee te zingen: Thank God It’s Christmas!

Tekst

 
 

OOK LEUK

 

OOK LEUK

ADVERTENTIE

VOLG ONS

 
Vorige
Vorige

Tom de Haan: preek Kerstnacht

Volgende
Volgende

Chocoladefabriek wordt Food Union