Kijkdozen kijken
Ik houd van wandelen. Vooral rond de klok van 10 uur ‘s avonds. Als de de zon onder is, de straten leeg zijn en er rust heerst, vind ik het heerlijk om alleen door Haarlemse wijken te struinen. Wel begeleid door muziek uiteraard, want ik ben nooit helemaal alleen; er is altijd wel een rapper of een metalband bij me.
Onderweg kom ik vaak alleen hondenbezitters tegen, die er onvrijwillig hun rondje maken. Als ik hen gedag zeg, zie ik altijd verwarring; “Loopt hij daar nu zonder hond?” Ja. En tussen jou, mij en Bello, ik geniet er dus wel van. Ik adem de geur van de stad in en geef mijn ogen de kost. Het ene huis zit dichtgetimmerd met luxaflex en gordijnen, saai, waar het andere huis een leuke kijkdoos is. En als je door een donkere straat loopt, trekken de kijkdozen altijd de aandacht.
Mensen zetten zichzelf onbewust in de etalage door in het volle licht te gaan zitten, zonder aan raambedekking te doen. Lopend door de Pijnboomstraat zie ik een ouder stel genieten van een Andre Rieu-concert, een twintiger door zijn Netflix-menu scrollen en een stelletje innig knuffelen met een haardvuurtje op de televisie. Aan het speelgoed op de grond kan ik zien dat het jonge ouders zijn.
Ik bedenk er altijd direct verhalen bij. Man is brandweerman, vrouw werkt in de zorg en na 3 weken hebben ze eindelijk een avond dat ze allebei thuis zijn. Daarom wordt er een fictief haardvuurtje ontstoken en laten ze elkaar niet los. Ze weten dat ze in een kijkdoos zitten, maar hebben geen tijd er iets aan te doen, omdat het tijd afsnoept van elkaar voelen.
En net als het verhaal vorm krijgt, dient zich een nieuw verhaal aan bij de volgende kijkdoos.
En terwijl ik daar loop, vraag ik me ineens af of ik nu een voyeur ben. De man in de volgende kijkdoos kijkt op en kijkt me aan. Alsof hij mijn gedachten kan horen. Metallica’s ‘Holier Than Thou’ is de soundtrack bij het moment. “Before you judge me, take a look at you, can’t you find something better to do?” Als hij me ziet, draait hij zijn hoofd terug naar de televisie. Geen emoties, geen oordeel. Gewoon een nieuwe bezoeker voor zijn kijkdoos, helemaal prima. Voor de zekerheid sla ik hierna toch maar even 10 huizen over. Ik ben toch verdomme geen voyeur?
Foto’s: Jaap Kroon
Tekst
OOK LEUK
Moedige Haarlemmers: Kenau en Ripperda. Redacteur Marwa vraagt zich af wat zij hebben betekend voor Haerlems Bodem?