Tom de Haan: Stilte
Tom de Haan, stadsdominee van Haarlem en een man met een missie. Door God naar Haarlem gestuurd om ons te bekeren, of met een boodschap van meer aardse betekenis? Haerlems Bodem heeft in iedergeval sympathie voor de manier waarop hij deze missie uitvoert. Creatief, open en eigentijds. Maandelijks verblijdt hij ons met een stukje visie.
Als dominee behoor ik tot de geestelijken. Maar soms voel ik me meer een projectmanager dan een geestelijke. Al een tijdje liepen mijn collega kerkelijk werker Nadia Kroon en ik daarom rond met de wens om iets met meditatie te gaan doen. Maar hoe en wat, bleek nog lastig. Totdat we op het idee van stiltemeditatie kwamen: Waarom niet gewoon stil zijn? Zonder woorden of introductie. En waar mooier dan in het koor van de Bavo, de plek waar al sinds de 11e of 12e eeuw een kerk staat. We vroegen straatpastor Joris Obdam van Stem in de Stad of hij ook mee wilde meehelpen, zodat we zoveel mogelijk élke maandagochtend kunnen mediteren.
En sinds begin maart loopt nu de wekelijkse stiltemeditatie in de Bavo. Elke maandagochtend komen even voor 9 uur opeens allemaal Haarlemmers vanuit het niets aangelopen of gefietst. Ze lopen naar het koor, pakken een stoel en zetten die ergens neer. Als de klokken om 9 uur luiden gaat de deur aan de Oude Groenmarkt 23 dicht, steken we twee kaarsen aan en wordt er drie keer op een gong geslagen. Ongeveer 22 en een halve minuut later, als de klokken ook even slaan, haalt de gong iedereen weer rustig uit de stilte. De groep is onverwacht groot, steeds tussen de 20 en 35 mensen.
Het lukt mij meestal maar moeilijk om stil te worden in m’n hoofd. De stad blijkt ook helemaal niet stil. Veegwagens zijn al bezig, de bladblazers zijn nog iets storender, en het geluid van het legen van de glasbakken van de horeca om de kerk maakt een herrie die je zelf niet zou verzinnen. Misschien toch maar eens met Spaarnelanden contact opnemen of er een mogelijkheid is deze 20 minuten net even ergens anders bezig te zijn.
De mooiste ervaring voor mij zelf is nog wel, dat het stil-zijn in een groep, zo totaal anders is dan in je eentje. Terwijl je de stad om je heen hoort beginnen aan de week, zijn het juist die andere stille mensen om me heen, die in die stilte eigenlijk tegen mij zeggen dat ook ik even pauze mag nemen. Even niets. En als het niet lukt om m’n hoofd stil te krijgen, dan maar even gewoon stilstaan bij de honderd gedachten die langs vliegen. Totdat de gong weer slaat. Het is verslavend.
Wil je een keer meedoen, blijf dan op de hoogte via de FB Groep.
Moedige Haarlemmers: Kenau en Ripperda. Redacteur Marwa vraagt zich af wat zij hebben betekend voor Haerlems Bodem?