Open up! Lokaal talent op hét Open Podium van Haarlem
Afgelopen zaterdag was het dan eindelijk zover: de hele dag werd de stad gevuld met jong, oud, opkomend en verborgen talent. Door de hele stad stroomden podia en zalen vol. Woordkunstenaars, dansers, rappers en vele anderen binnen en buiten deze hokjes zorgden samen voor een inspirerende start van het culturele seizoen. Haerlems Bodem-schrijver Anouk Harkmans was niet alleen achter en voor maar ook óp de bühne en deed verslag van een greep uit het gepresenteerde talent.
De bovenzaal van de Schuur wordt het Lettertypes café
Tot eind augustus kon iedere Haarlemmer zich opgeven om hun talent te showen op verschillende podia in de stad. Ik begin de dag in de foyer van de Schuur. Afgelopen week kondigde het theater aan verder te gaan onder een nieuwe, kortere naam die ruimte biedt aan een breder programma. In de bovenzaal van de Schuur vindt ‘Lettertypes’ plaats: een verrassend programma woordkunst, samengesteld door Mike Warners. Hij is programmamaker voor Meemaakpodium Schalkrijk, het communityplatform van Bibliotheek Zuid-Kennemerland. Dé plek waar mensen uit de wijk hun verhalen kunnen delen en creëren. Als spoken word artiest is hij bovendien mentor van jong talent en creëert hij in opdracht zijn eigen rapmuziek en poëzie.
Hij legt uit hoe hij tot de uiteindelijke selectie acts is gekomen: “Ik wilde vooral laten zien hoe divers woordkunst kan zijn. Daarom heb ik gekozen voor een diverse groep artiesten en Open Podium-talenten die in allerlei verschillende vormen hun persoonlijke verhaal vertellen. Ik denk dat het publiek zo met iedereen op een unieke, verrassende en soms kwetsbare manier kennis heeft kunnen maken.”
“Moge die gezonde spanning je eraan herinneren dat je leeft!”
Het betreden van de theaterzaal voelt als het binnenwandelen van een knusse woonkamer. Het gelijkvloerse podium nodigt uit tot een intieme ervaring. De rijen tafeltjes en stoelen staan al klaar, het licht wordt gedimd en de perzische tapijtjes en kamerplanten maken het plaatje compleet. Het publiek mag vrij in- en uitlopen. Gelukkig maar, want bij de ingang staat nog een lange rij mensen te wachten op een plekje.
Ik mag het podium als tweede betreden met mijn eigen geschreven stuk spoken word ‘In het café van de verloren jeugd’. Vlak voor mijn voordracht komt presentator Winston Brandon naast mij zitten in de kleedkamer. “Hoe gaat het met de zenuwen?” “Redelijk, redelijk. Maar toch wel spannend zo’n eerste keer”, antwoord ik eerlijk. “Moge die gezonde spanning je eraan herinneren dat je leeft!”, roept hij me toe. Zelfs de presentator blijkt aardig
Open up!
Na mij volgen onder meer William Skywalker met zijn persoonlijke gesproken woord, Phil Meds rapt en draagt poëzie voor onder begeleiding van zijn beste vriend Floris Kolner. Kay Slice sluit af met een muzikale performance die één en al liefde uitstraalt. Na afloop word ik benaderd door een groot aantal bezoekers dat mij complimenteert of vraagt naar de inhoud van mijn voordracht. En dat is toch wel het allermooiste aan evenementen als deze: elkaar kunnen inspireren en onverwachts door elkaar geraakt mogen worden.
Buiten de inhoud van de acts, hoop ik dat de bezoekers in de zalen na zaterdag opnieuw zijn herinnerd aan het belang van investeren in hun talenten. Er zijn nog zoveel meer bijzondere, persoonlijke verhalen die gehoord mogen en moeten worden. Gelukkig stond er na het Lettertypes café nog meer moois op ons te wachten in de coulisses. Na een paar biertjes fiets ik gauw door naar het Patronaat. De avond is nog jong en het programma nog lang niet afgelopen…
Jazz on a summer’s night…
Bob Wiebes, curator van het muzikale jazzprogramma in het Patronaat en organisator en initiatiefnemer van Haarlem Jazz Underground, stelt ons bij binnenkomst in de kleine zaal graag voor aan “de liefste band van Haarlem”. “Soms bezoek je, zonder dat je de muziek van een band kent, een optreden gewoon omdat je de leden zo leuk vindt. Dat gaat ook op voor Vondelier.” De zaal lacht. “Soms heb je geluk en blijkt ook hun muziek nog eens heel goed te zijn.” Wanneer de band aftrapt met ‘Ontluik de zon’, één van de nummers op hun recent verschenen EP (‘Vondelier’), blijkt daar geen woord van gelogen.
Ik sluit de avond af in de Stadsschouwburg waar vier cabaretiers achtereenvolgens de bühne betreden. Het is mooi om te zien hoe alle vier de mannen zich thuis voelen op het grote podium en het allerlaatste uurtje met gemak voorbij laten vliegen. Hopelijk zien we bij de volgende editie van het Open Podium nog meer nieuw, verborgen, jong en/of vrouwelijk cabarettalent, want zo te zien heeft Haarlem genoeg te bieden.
Mocht je het Open Podium dit weekend hebben gemist, maar heb je wel interesse in het horen van meer intieme en inspirerende verhalen? Neem eens een kijkje bij Loading Dock Sessions in de Schuur of het Meemaakpodium Schalkrijk in Bibliotheek Zuid-Kennemerland.
Fotografie: Rob Ouwerkerk
Tekst
Beeld
OOK LEUK
In de podcast: Haarlem Buitenbeeld belichten Marius Bruijn en Sietske Roorda verschillende kunstwerken in de publieke ruimte. In de derde aflevering nemen ze vier kunstwerken onder de loep van vrouwen als verzetsheld, als manwijf of als muze.