Looking for Leon

Sinds afgelopen weekend kun je weer stemmen voor de Top 2000. Dat doe je misschien al heel wat jaartjes, maar hoe vaak heb je al geprobeerd om een Haarlemmer de lijst in te stemmen? En nog specifieker: heb je wel eens overwogen om het pareltje van een eendagsvlieg ‘Pittsburgh In The Rain’ van Leon de Graaff terug de lijst in te stemmen? Vast nog niet. Haarlemmer Alain Timmers start een sympathiek initiatief om de single uit 1971, na 20 jaar afwezigheid in de Top 2000, weer terug de lijst in te krijgen. Aanleiding voor Paul Lips van Spaarnestroom, om eens wat onderzoek te doen naar de achtergrond van dit lokale One Hit Wonder.

Start van een speurtocht

Regent het vaak in Pittsburgh? Als je de tekst van het lied van Haarlemmer Leon de Graaff uit 1971 moet geloven wel. One Hit Wonder. Eendagsvlieg. Pareltje. Rond de eeuwwisseling stond deze sfeervolle single nog in de Top2000. Tijdens de eerste editie in 1999 op positie 1664, twee jaar later (in 2001) op positie 1819. Sindsdien is ‘Pittsburgh In The Rain’ verdwenen uit de lijst. Maar die moet dus terug, vindt Haarlemmer Alain Timmers. Hij kwam met de tip om ‘Pittsburgh In The Rain’ opnieuw op te stuwen in de vaart der volkeren. Binnenkort kan iedereen weer stemmen. Dus is het tijd om eens te speuren naar ‘Pittsburgh In The Rain‘ en Leon de Graaff. We zien wel waar we uitkomen. ‘Looking For Leon’.

Het heeft natuurlijk iets aandoenlijks, muzikanten uit een kikkerlandje die zingen over internationale steden. Bluesmuzikanten die met veel overtuiging ‘Sweet Home Chicago‘ ten gehore brengen, maar daar geen voetstap hebben liggen.

Wat weten we van Leon de Graaff? Dat-ie een Haarlemmer is (of Heemstedenaar), geboren in 1950, de MULO bezocht, vervolgens naar een HBS gaat, enige tijd fysiotherapie studeert en ondertussen banjo en trompet speelt in een plaatselijk dixielandorkest. Daarna belandt hij op de ‘retourenafdeling’ van platenlabel Negram, dat opgaat in Bovema, de aan de Bronsteeweg in Heemstede gevestigde company die het roemruchte label EMI vertegenwoordigt. Later gaat De Graaff aan de slag bij Capi-Lux, in Amsterdam en in Haarlem. In zijn vrije tijd brengt Leon Top40-nummers ten gehore op feesten en partijen. Het schijnt ook met een band, The Sea Sound Combination genaamd. In die periode – rond 1970 – moet dat lied ‘Pittsburgh In The Rain‘ zijn ontstaan. De in Nederland woonachtige Britse tekstschrijver Alan Parfitt schreef mee aan de tekst. Parfitt leverde ook teksten voor The Cats en hielp Piet Veerman aan de tekst voor ‘Sailing Home‘, een nummer 1-hit. Maar dat was in 1986.

Boudewijn de Groot

Eind jaren zestig, begin jaren zeventig worden er in het land nog ouderwetse talentenjachten gehouden. Geen soundmixshows of artiesten die met behulp van een geluidsband ‘de Nederlandse Lionel Richie’ proberen te worden, maar echt muzikaal talent dat zich presenteert. Laat er nu toevallig in diezelfde periode (begin jaren zeventig) een talentenjacht te worden uitgeschreven door platenmaatschappij Phonogram. Die Leon de Graaff dus prompt wint. Prijs: een single opnemen onder productionele leiding van Boudewijn de Groot. Boudewijn is op dat moment teruggekeerd uit Dwingeloo waar hij een Engelstalige popgroep uit de grond heeft geprobeerd te stampen, een project dat wel enkele singles oplevert, maar nooit echt goed van de grond komt. Maar… Boudewijn keert terug naar Heemstede, gaat weer samenwerken met Lennaert Nijgh én kan dus aan de slag als platenproducer, voor onder meer Rob de Nijs. In diezelfde periode komt Leon de Graaff op zijn pad.

Arrangeur Bert Paige (echte naam: Albert Lepage) is nog steeds in de buurt (de Vlaming die de elpees van Boudewijn en Lennaert van zulke fijne muzikale versieringen voorzag) en de hij maakt dus ook een arrangement voor ‘Pittsburgh In The Rain‘. Waarschijnlijk is Paige op het idee gekomen voor de (nu enigszins gedateerd klinkende) ‘klavecimbel-solo’ in het midden van het lied. De bedoeling schijnt geweest te zijn dat er uiteindelijk een hele elpee zou worden opgenomen met liedjes van Leon de Graaff/Alan Parfitt, maar dat is er nooit van gekomen. Het vermoeden bestaat dat De Graaff toch niet helemaal wilde ‘gáán’ voor een professionele muzikale carrière.

Een clip of filmpje is er in die dagen kennelijk nooit gemaakt, dat was nog een zeldzaamheid. Op youtube is het lied te beluisteren, maar dan is daar enkel het singlehoesje bij te zien, of een foto van de zanger. Bij reacties is te lezen:

Bij toeval kwam ik dit nummer weer tegen, ik heb samen met Leon gewerkt bij CapriLux filiaal winkelcentrum Schalkwijk Haarlem. Ook een keer met hem mee geweest naar een optreden van zijn band. leuke herinnering  (Frank Bosboom)

Wat leuk om dit terug te vinden! Ik speelde destijds gitaar in een schoolband en Leon de Graaff kwam toen bij ons optreden (met een band genaamd The Sea Sound Combination). HIj heeft mij toen het nummer voorgespeeld en wij hebben het daarna dikwijls op schoolfeesten nagespeeld. (Rudie Filon)

Prachtig nummer, grote klasse. Gek eigenlijk dat als iemand zo’n nummer weet te schrijven dat je dan nooit meer iets van die persoon hoort…. Misschien teleurgesteld toen z’n album niet uitgebracht/afgemaakt werd? (‘Foggy4180’)

Met beste herinneringen aan Leon in onze Capri tijd in Haarlem Schalkwijk luister ik met nog steeds geregeld met veel plezier naar deze zelfs ruim veertig jaar later jaren zeventig hit. (Peet Boeijink)

Weet niet of hij zich mij nog herinnert. We hebben korte tijd samen gewerkt bij Negram/Delta op de Zijlweg, Haarlem. Herken hem wel op zijn oude foto’s. Zou hij nog met muziek bezig zijn? (Bob Zwitser)

Terug naar Pittsburgh

Laten we de tekst van het lied eens onder de loep nemen. Kennelijk woont de hoofdpersoon van het lied in de stad Pittsburgh, een stad in de Amerikaanse staat Pennsylvania, waar het inderdaad van tijd tot tijd behoorlijk kan regenen. Er verschijnt een dame ten tonele, die per ‘early morning train’ naar de stad is komen reizen. Dat zou dan dus een trein moeten zijn die ook als nachttrein fungeert. Want: mevrouw komt uit de stad Albuquerque, wat dan weer veel zuidelijker ligt, in New Mexico en waar het dan weer behoorlijk warm kan worden, en waar relatief weinig regen valt. In die stad, gelegen in New Mexico, is het leven van de vrouwelijke hoofdpersoon ‘een leugen’ geweest. Immers: ‘she’d come up from Albuquerque, where her life had been a lie, and Pittsburgh seemed the only way to fly’.

Haar leven was dus een leugen geweest. Wij als luisteraar mogen gissen naar wat er met haar gebeurd is en wat onder ‘een leven als een leugen’ mag worden verstaan. Ondertussen maakt ‘de rook’ (is het een stoomtrein?) patronen in de lucht, die verdwijnen als de dame ten tonele verschijnt. De ‘Pittsburgh birds’ zetten het zelfs op een zingen, zo leert de tekst. Kennelijk worden de hoofdpersoon en de dame verliefd, en hij vraagt haar om zijn eenzame leven met haar te delen. Maar een leven in de stad Pittsburgh, daar heeft mevrouw dus geen zin in. Áls we trouwen en ergens gaan wonen, dan is het in Albuquerque, stelt ze. Daar zal het gezin worden gesticht. Enigszins curieus, omdat haar leven in die stad ‘een leugen’ is geweest, maar ze er kennelijk toch graag naar terugkeert.

Aan het eind van het lied stapt het hele – in Albequerque gestichte – gezin (inclusief ‘the kids’) alweer op een vliegtuig, en zet koers naar… Pittsburgh In The Rain.

Dit verhaal is geschreven door Paul Lips en onderdeel van een korte serie op Spaarnestroom, naar aanleiding van het initiatief van Haarlemmer Alain Timmers om ‘Pittsburgh In The Rain’ weer terug in de Top2000 te krijgen. Op Spaarnestroom lees je ook deel 2, deel 3, deel 4 én het nog te verschijnen laatste deel. Stemmen op de Top 2000 kan nog tot en met 3 december en doe je hier. Vergeet Leon niet!

Tekst

 
 

OOK LEUK

 

OOK LEUK

ADVERTENTIE

VOLG ONS

 
Vorige
Vorige

Een recalcitrante ziener met een kinderlijke onschuld

Volgende
Volgende

For the Record: Alain Clark