Joris Krouwels – Is het al 1 juno?
Grapperhaus was de juiste persoon om ons dat nieuws te brengen; strenge man, strenge maatregelen. Natuurlijk was 6 april nooit de datum dat alles weer normaal werd. Ik vrees dat op 28 april ook weinig verandert. Meer dan twee maanden is wel echt andere koek. Hoeveel ondernemers kunnen dat overbruggen in deze stad? Hoeveel huurachterstand is aanvaardbaar van jouw favoriete restaurant? Of het huurhuis van de zzp’er? We hebben er een hoop van in Haarlem.
“Wees lief voor elkaar” las ik op de stoep van het stadhuis. Een warme oproep. Het is boodschappen doen voor je oma. Respect tonen voor onze vakkenvullers. Pal achter ons zorgpersoneel staan.
Is het al 1 juno?
Het echte effect op ons leven komt deze weken. Op onze portemonnee en eigenwaarde. De echte ondernemer werkt niet thuis. Die brengt spullen aan de man of helpt je met een dienst.
Het kabinet belooft intussen stapels steunpakketten. Gênant is het om weer te zien dat niet die ondernemer, maar Schiphol en KLM met speels gemak het subsidiepotje weten te vinden. Die potjes en die overheid danken hun bestaan aan het MKB dat op haar gat ligt. Hoelang nog?
Is het al 1 juno?
We missen het kloppend hart van Haarlem. Onze kunst en cultuur. Onze gastvrije binnenstad waar mug en vreemdeling zich thuis voelt. Waar terrassen glimmen van glimlachen en bruisen van Haarlems bier. Vanavond geen bands in Café Stiels.
Ik zoek naar mensen in de stad, geen beren achter het raam.
Wie zal er als eerst in opstand komen? De werklozen in de horeca? De lifecoaches? Of jonge ouders die in twee weken knettergek zijn geworden van de koters constant in huis en het dagelijks schreeuwen.
Is het al 1 juno?!
Op een lege Groenmarkt, op zo’n anderhalve meter afstand, kom ik een vriendin van mij tegen. Ze heeft grote blauwe wallen onder haar bruine ogen. De afdruk van haar mondkapje is nog duidelijk te zien.
“Het wordt heel spannend nu, die IC-bedden. Als we niet opschieten, gaan we keuzes maken. Jij wel. Jij niet.”
“Is het echt zo erg?” mompel ik.
“Er gaan zo’n vijfhonderd mensen per dag dood in dit land. Bijna een kwart daarvan aan dit virus. Gisteren. En eergister. Het wordt nog niet minder.”
Daar sta ik. Met m’n mond vol tanden over onze leefkwaliteit.
We spreken af wat te bestellen van ons favoriete restaurant en bij te praten via Houseparty onder het genot van Uiltje naar eigen keuze. #supportyourlocals
Achter haar laptop vertelt ze over haar werk: “Alles staat in teken van COVID-19. Belangrijke scans worden uitgesteld, sommige chemokuren slaan we even over, operaties zijn gecanceld.”
“Laat het maar zo snel mogelijk 1 juno zijn nietwaar?” meen ik.
“Juno? Maak daar maar december van, Joris… Dit houdt ons nog wel in de houdgreep tot het corona-jaar.” Ik vermorzel mijn kartonnen bordje en zwaai mijn scherm gedag.
Kan iemand mij vertellen waar ik nog stoepkrijt kan kopen?
“Wees lief voor elkaar” kan tot juno nog wel een laagje gebruiken.
Meer columns van Joris Krouwels.
Tekst
OOK LEUK
Moedige Haarlemmers: Kenau en Ripperda. Redacteur Marwa vraagt zich af wat zij hebben betekend voor Haerlems Bodem?