Het popfestijn met een verhaal
5dagen schroeven, sleutelen, sleuren, snijden, hakken en serveren, je moet er maar zin in hebben. En dat hebben ze, de honderden vrijwilligers van Bevrijdingspop editie 2022. Voordat jij straks met een biertje in de hand staat te genieten van de betoverende klanken en dreunende bassen in de Haarlemmer Hout zijn de vrijwilligers op deze zonovergoten ochtend als nijvere bosmieren bezig om de tijdelijke poptempel te bouwen. Haerlems Bodem sprak met drie vrijwilligers over hun drive om mee te helpen aan Nederlands oudste en grootste bevrijdingsfestival.
‘De een wil een fles wodka de ander een glas melk’
Om eerst een misverstand uit de weg te ruimen, als vrijwilliger bij de catering sta je niet op veld biertjes te tappen en andere drankjes te verkopen. De cateringploeg werkt achter de schermen, om de ongeveer 350 vrijwilligers en de artiesten van een natje of droogje te voorzien. Tom Mulder, ook in het dagelijks leven een horecaman, toont ons de mobiele keuken en de veldtent waar het ontbijt, lunch en avondeten voor de vrijwilligers tijdens de opbouw wordt geserveerd. Op 5 mei werken we samen met Haarlemse bedrijven vertelt Tom. Friethoes levert de patat, Victors Espresso de koffie en Jopen Bier levert een mooi biertje. Alleen daarom al zou je je kunnen aanmelden als vrijwilliger, voor het smaakvolle gerstenat i.p.v. het festivalbiertje voor de B-popbezoekers.
Maar gaat Tom verder, het gaat natuurlijk om het festival met een verhaal. ‘Vrijheid is niet vanzelfsprekend is ons motto, en we zien ook nu het misgaat in Oekraïne, dat het ook écht niet vanzelfsprekend is. Iedereen heeft een er gevoel bij. De verhalen van mijn oma’s over vrijheid gaan hier voor mij leven. Ik loop al 14 jaar mee en ik zie dat als mensen eenmaal een dagje komen meewerken, dat ze vaak jaren blijven hangen. Er zijn hier relaties ontstaan. Het mooie is dat je geen ervaring nodig hebt. Alleen enthousiasme. Als dan eindelijk de kale grasmat helemaal omgeturnd is in een festivalterrein volgt het hoogtepunt: de festivaldag. Er staan foodtrucks, er hangt een gezellige buzz op het terrein, we gaan knallen. Zeker na twee jaar stilte vanwege corona. De artiesten wachten backstage op hun beurt, sommige nerveus, andere relaxt. Wij bieden ze een hapje en drankje voor of na het optreden. Welke artiest vroeg om die fles Wodka? Helaas, Tom houdt wijselijk zijn mond. Misschien vertelt hij het jou wel, als je je aanmeldt als vrijwilliger bij de catering.
Ruud heeft het beste zicht op het podium
Iedereen die meewerkt aan Bevrijdingspop heeft een eigen verhaal, maar dat van Ruud is wel een van de meest opmerkelijke verhalen. Ruud is een servicemedewerker, iemand die het publiek wegwijs maakt en een oogje in het zeil houdt als het druk wordt. Maar je kent de servicemedewerkers waarschijnlijk vooral van de stoere brede binken voor het podium. De mannen die verhinderen dat al te enthousiaste fans het podium bestormen. Ruud is verantwoordelijk voor het reilen en zeilen op het speciale deck voor rolstoelen. Zorgen dat iedereen een mooi plekje krijgt en de mensen die niet tot de doelgroep behoren vriendelijk maar resoluut weigeren. Ruud was al jaren een vrijwillige servicemedewerker, totdat hij in 2016 een ongeluk op het werk kreeg en in een rolstoel belandde. Opeens hoorde hij zelf tot de doelgroep. Hij wilde eigenlijk al stoppen, maar de toenmalige vrijwilligerscoördinator zag mogelijkheden. Ruud werd ‘chef invalidendeck’ en kon vanuit zijn nieuwe rol nog tips geven hoe het platform nog beter ingericht in kon worden. Inmiddels kan hij met een prothese weer lopen, maar hij heeft zijn hart verpand aan ‘zijn klus’ en vooral aan het vriendenteam op Bpop. Hij is in de voorbereidingsperiode vanaf 30 april tot 5 mei elke dag op het terrein. Maar ook als je niet zo dik in de tijd zit, ben je ook van harte welkom. ‘We doen het samen,’ zegt hij. ‘Ik maak hier vrienden. Het voelt als familie. Ik hou ook na Bevrijdingspop nog contact, via Facebook en straks op het feest voor vrijwilligers op 2 mei en het eindfeest, enkele weken na 5 mei. Ik zou het niet willen missen en ik ben nog elke dag blij dat ik erbij ben.’ Succes Ruud!
10.000 schroeven indraaien in ontspannen sfeer
Elise Lafeber is bouwcoördinator, of zoals ze het zelf noemt cheerleader van de bouwploeg. De Rotterdamse deed ooit de opleiding voor podium en evenemententechniek, en ondanks dat ze van opleiding veranderde, bleef haar liefde voor podia en dus ook Bevrijdingspop. Het vrijwilligerswerk van de bouwploeg is de meest zichtbare klus. Per dag zie je hoe de materialen in elkaar passen en groeien tot de welbekende metershoge welkomstzuilen en de podia waarop de acts zullen schitteren en niet te vergeten: het logo van de metershoge vrijheidsvlam.
De fotograaf en ik kijken onze ogen uit naar de stellages en de ontzagwekkende hoeveelheid platen, steigerpijpen en andere onderdelen waarmee Bevrijdingspop straks ongeveer 130.000 mensen gaat verwelkomen. Hoewel er hard gewerkt wordt ziet het er toch ontspannen uit. ‘We liggen zelfs voor op schema,‘ vertelt Elise. Moet je ervaring hebben in techniek of bouw, vraag ik, want iedereen hier lijkt een volleerde bouwvakker of techneut. ‘Nee hoor,’ antwoordt ze, ‘er is voor iedereen wat te doen. Je hoeft er ook niet bijzonder sterk of stoer voor te zijn. De toplaag van het podium bijvoorbeeld, dat moet vastgezet worden. Nou, dat kan. Lekker in het zonnetje schroeven indraaien.’ Even verderop zien we iemand die het logo van Bevrijdingspop, als een gigantische puzzel in het gras uitlegt.
En die ontspannen sfeer? ‘Klopt,’ zegt Elise. ‘We ontbijten, lunchen en hebben gezamenlijk avondeten. En tussendoor is er ook nog wel tijd voor koffie en een drankje na afloop.’ De bouwploeg is enige ploeg die op 4 mei aan het begin van de avond klaar is, want dan beginnen de festiviteiten. Een extra ‘arbeidsvoorwaarde’ is dat je op 5 mei aan de slag kunt als ‘stagehand’, dat is als hulp op het podium zodat je de artiesten vlak voor je neus ziet optreden.
Het aller- allermooiste is het moment dat de laatste artiest heeft opgetreden en het publiek naar huis gaat. We gaan dan op het podium staan en zien de enorme mensenmassa vertrekken richting Houtplein. Zo’n indrukwekkend moment.’ Elise lacht tijdens het hele interview maar nu glimmen de ogen erbij van de voorpret. En de afbouw? ‘Ook dat hoort erbij,’ zegt Elise. ‘Het gaat sneller dan je denkt. Bovendien: het is pas feest als we allemaal klaar zijn. Daarom houden na een week of 6 nog een tof eindfeest!
Ben je na lezing van dit artikel enthousiast geworden? Je kunt nog steeds meedoen, of meld je alvast aan voor volgend jaar als je ook zo’n toffe ervaring wilt. Meer info: https://www.bevrijdingspop.nl/vacatures/
Tekst
Beeld
OOK LEUK
Hoe staat Haarlem eigenlijk tegenover de viering van Keti Koti? Redacteur Marwa zoekt het Haarlemse verleden én heden rondom 1 juli voor je uit.