Goed voor elkaar! Peter Bruyn: “Één tip dan: ga lezen”
Goed voor elkaar! Haerlems Bodem richt zich liever op degenen waar wij een zwak en een groot respect voor hebben. Om wat ze doen, wie ze zijn en wat ze graag vertegenwoordigen. Omdat macht en status niets voor ons betekenen, stuurt Haerlems Bodem een vragenlijstje rond naar Haarlemmers die ertoe doen, omdat juist zij ons stadje maken tot wat het is; een fijne kleine forenzenstad waar het leuk is om te zijn.
Wie is Peter Bruyn?
“Geboren en getogen Haarlemmer. Schrijver en muziekjournalist.”
Hoe gaat het met je en waar kennen we je van?
“Prima. Dank je. Mensen in Haarlem zouden mij kunnen kennen van mijn verhalen over muziek in Haarlems Dagblad, of misschien ook van muziekladen als Lust for Life Magazine en Gonzo (circus), van de website frnkfrt.net en wellicht van boeken die ik heb geschreven over bijvoorbeeld The Velvet Underground, kunstenaar Hannes Kuiper en over de Haarlemse muziekgeschiedenis. Of gewoon uit de kroeg, natuurlijk.”
Hoe kan Haerlems Bodem je helpen?
“Door gewoon door te gaan met wat Haerlems Bodem doet, want ik lees het zeer regelmatig en alle lokale journalistiek is belangrijk. En wellicht zou Haerlems Bodem eens aandacht kunnen besteden aan de nieuwe, en nog niet officieel gelanceerde website haarlemsepopscene.nl. De Haarlemse Popscene was oorspronkelijk een Facebookgroep, een jaar of acht geleden geïnitieerd door Joost Verhagen. Daar is nu deze website bijgekomen als een soort platform voor alles en iedereen die in Haarlem iets met popmuziek heeft: Podia, labels, platenwinkels, oefenruimtes, festivals, muziekcafe’s en ook media die regelmatig iets aan popmuziek doen, zoals Haerlems Bodem (Zie onder de knop ‘media’). Centraal op de website een nieuwsstream waarin gelinkt wordt naar Haarlems Popnieuws op andere websites (zoals Haerlems Bodem). De Haarlemse Popscene schrijft dus zelf geen artikelen, het is alleen een ‘doorgeefluik’. De Haarlemse Popscene website is een initiatief van Wim Dekker (Blowpipe Records en het programma Haarlem Underground op Radio Haarlem 105), Michiel van Reenen (Haarlemse PopScene on Tour), Danny van Leeuwen (De Platenslager) en mijzelf. (Dat twee van de vier initiatiefnemers tevens schaduwraadslid zijn berust op louter toeval)
“MENSEN GRIJPEN NU TERUG NAAR MUZIEK DIE ZE VAN VROEGER KENNEN, UIT HUN JEUGD, HUN TIENERJAREN”
Peter Bruyn
Welke tips heb je om de verveling tegen te gaan? Literatuur-, muziek-, film-, tv- of sociale mediatips? Wat moeten we per se gehoord, gelezen of gezien hebben?
“Niets moet en ik kan wat dit betreft niet uit ervaring spreken, want vervelen doe ik mij absoluut niet. Ik werk al zo’n veertig jaar als zzp’er vanuit mijn eigen huis, dus wat dat betreft is het ‘business as usual’. Het grote verschil voor mij is dat er nu geen concerten zijn. Het schrijven over pop-, jazz- en wereldmuziekconcerten, zowel recensies als voorbeschouwingen in de vorm van interviews met muzikanten, vormt een belangrijk deel van mijn werk en inkomen. Dat is op dit moment helemaal weggevallen. Om je een indruk te geven: de afgelopen twintig, vijfentwintig jaar ging ik gemiddeld vijf tot zes avonden per week naar concerten. Ik denk dat het vijfendertig jaar geleden is dat ik meer dan twee weken achtereen niet naar een concert ben geweest. Kortom, ’s avonds thuis zitten is nu wel vreemd voor mij. En wat dat werk betreft: De huidige situatie maakt natuurlijk wel creatief. Het is een uitdaging voor mij om nu andere onderwerpen te vinden om over te schrijven en die bij voorkeur ook met muziek te maken hebben. En dat lukt aardig. De afgelopen drie weken ben ik nog druk bezig geweest met schrijven en ik ben mij ervan bewust dat veel andere mensen het veel slechter hebben. Daarbij heb ik eindelijk tijd om honderden ‘achterstallige’ platen te draaien, mijn archief bij te werken en te lezen. Als ik anderen één tip mag geven: Ga lezen! Ik kan het niet bewijzen, maar ik ben ervan overtuigd dat lezen de geest en verbeelding veel meer prikkelt dan bijvoorbeeld Netflix kijken. Ik heb van jongs-af-aan altijd hel graag en veel gelezen, maar tegelijk ben ik een trage lezer. Ik spreek soms lezers die zeggen dat ze gemiddeld zestig bladzijden per uur lezen. Dat haal ik lang niet. Hooguit twintig als het Nederlandstalig is. Dus kom ik nu – en hopelijk de komende maanden – eens aan dikkere boeken dat 200 pagina’s toe. Aanraders voor anderen heb ik niet – hooguit als ik met iemand over een bepaald onderwerp in gesprek ben en naar aanleiding daarvan een bepaald boek tip. Zelf probeer ik deze dagen mijn leestijd te verdelen tussen filosofieboeken, boeken over muziek of muzikanten, en literatuur. Wat platen betreft: Zoals ik al zei heb ik hier nog heel veel relatieve muziek liggen die ik nog niet beluisterd heb. Ook wat muziek betreft kan ik geen echte tips geven – dat is zo persoonlijk. Ik hoor en lees deze dagen wel dat veel mensen nu teruggrijpen naar muziek die ze van vroeger kennen, uit hun jeugd, hun tienerjaren. Dat begrijp ik wel. Het schept een bepaalde geborgenheid waar iedereen op dit moment wel behoefte aan heeft. Maar als je daar de hele dag in blijft hangen, dan ga je wel erg in het verleden leven. Zelf hoor ik uiteindelijk toch het liefste nieuwe muziek. Muziek van nu die ook gemaakt in deze tijd met de mentaliteit van nu. Dat voorkomt dat je je teveel gaat marineren in weemoed, denk ik. Als je wil weten welke nieuwe (!) platen ik op dit moment graag draai, kijk dan even op: peterbruyn.wordpress.com. Ik ben geen TV-kijker, dus daar kan ik niets tippen. En wat sociale media betreft zit ik alleen op Twitter (@peterbruyn). Maar ik hoorde deze week nog wel en hele leuke podcast van muzikant/dichter Marc van der Holst: soundcloud.com. En wat films betreft: Er staat hier in de huiskamer nog altijd een box met vijftien films van Jean-Luc Godard – vooral uit zijn Maoïstische periode in de late jaren zestig, al weet ik niet of ik de Haerlems Bodem-lezer dat nu meteen zou aanbevelen. En verder is het internet natuurlijk een zegen – los van alle kritiek op de exploitatie ervan door Google, Facebook, Microsoft, Apple en Amazon. Je hebt in principe bijna alle bibliotheken van de wereld bij de hand, je kunt dankzij skype en zoom toch min of meer ‘face to face’ communiceren of vergaderen, enzovoort. Kortom, het zijn vreemde tijden, maar voor mij persoonlijk geldt dat de muren mij nog lang niet aanvliegen. En zoals velen hoop ik dat deze crisis niet alleen een gevecht tegen een virus blijft, maar ook een opening voor het zoeken naar nieuwe maatschappelijke oplossingen. Een crisis schept niet alleen problemen maar ook mogelijkheden. In de kranten en bladen die ik dagelijks onder ogen krijg, lees ik reeds over tal van interessante en inspirerende ideeën. Ook dat moedigt weer aan tot verder lezen, schrijven en discussiëren. Kortom, dat er mensen zijn die zich deze dagen vervelen is mij een raadsel. Al begrijp ik goed dat mijn positie comfortabeler is dan die van een alleenstaande ouder met thuis zittende schoolkinderen die voortdurend naar buiten willen en aandacht vragen, mensen die bij aanvang van de crisis ontslagen zijn met een nul-uren contract, of beginnende zzp’ers die nu geen enkele opdracht meer krijgen.”
Wat doe je nu wat je anders nooit zou doen en wat vertik je juist nu?
“Op geen van beide vragen kan ik een ‘absoluut’ antwoord geven. Ik eet nu elke dag thuis en ook gezonder – als je veel onderweg bent, zoals ik, dan blijft het anders toch regelmatig bij een frietje op het station. Nu kook ik vrijwel dagelijks zelf en vers.”
Wat wil je zeggen tegen familie, vrienden en bekenden?
“Het komt goed.”
Fotograaf headerfoto: Hans de Bruijn (geen familie)
Tekst
OOK LEUK
Hoe staat Haarlem eigenlijk tegenover de viering van Keti Koti? Redacteur Marwa zoekt het Haarlemse verleden én heden rondom 1 juli voor je uit.