Exclusief interview: “Ik ben geen hoer. Ik ben een ‘avondje uit’.”
Roodgekleurde lampen, een bed met een plastic hoes om het matras en een schaaltje met condooms in een ietwat plakkerige peeskamer. Een treurig ogende vrouw zit in een wit lingeriesetje onder een black-lightlamp voor het raam. Als ze al ooit heeft gelachen, is haar dat inmiddels wel vergaan en haar ongeïnteresseerde blik richt zich op niets in het bijzonder. Oude mannen met oude onderbroeken en vingers die naar shag ruiken, kijken onopvallend maar gretig naar het buffet van warm vlees. Snel naar binnen en de gordijntjes sluiten zich.
Thee?
Met dit beeld op mijn netvlies bel ik aan bij Nina*. Via-via heb ik haar telefoonnummer gekregen en ze is bereid mee te doen aan een interview. Ik heb mezelf van tevoren ingeprent dat, hoe zielig haar verhaal ook is (21-jarig meisje; werkt al drie jaar als prostituee), ik mijn moederhart even uitschakel en mijn journalistenpet op mijn hoofd hou. Professioneel blijven en niet proberen te gaan redden.
De deur gaat open en een jonge vrouw staat voor me. “Hoi, kom binnen. Ga zitten. Wil je thee?” zegt ze vrolijk en gaat me voor naar een lichte woonkamer met een zithoek voor en een open keuken achter. De deur naar de tuin staat open en terwijl Nina de waterkoker aanzet, ga ik aan tafel zitten. Ik moet even acclimatiseren. Deze vrouw en haar huis passen niet helemaal in het plaatje.
“IK BEN EEN FANTASIE EN SOMS EEN PSYCHOLOOG”
Nina is dus 21 en werkt inderdaad al sinds haar 18e in de seksindustrie. Ze vertelt dat ze zelf het woord ‘prostituee’ eigenlijk niet gebruikt, want in het Frans betekent het ‘hoer’. “Ik ben geen hoer; ik noem het zelf het liefst ‘dame van plezier’”. Ze is heel mooi maar niet ‘pornstar-mooi’. Ze is zelfverzekerd en ontzettend welbespraakt. Met een kop thee in de hand vertelt ze dat ze rond haar 14e gefascineerd raakte door het spannende leven van een escort. De mooie kleren, het geld, maar vooral het avontuur en mysterie. Zoals ze het beschrijft is het meer dan een beroep; het is een lifestyle. Een lifestyle waar ze trots op is.
Geen gevaarlijke ‘scene’.
“Dat er een taboe op staat, is heel begrijpelijk. En eerlijk gezegd is dat ook in het belang van zowel sekswerker als klant. Het is een branche waar anonimiteit voor beiden prettig en belangrijk is. Het klopt dat de seksindustrie ‘aanschuurt’ tegen het circuit waar drugs en criminaliteit in omgaat, maar dat wil zeker niet zeggen dat het een gevaarlijke ‘scene’ is waar mensenhandel, gedwongen prostitutie en verslaving aan de orde van de dag is. Verre van. Ik hou van mijn werk. Ik ontmoet veel mensen, ik verdien er mijn boterham mee en ik hou van seks. Overigens is mijn werk zoveel meer dan seks. Ik ben vooral ‘een avondje uit’. Daarnaast ben ik een schouder, een vertrouwenspersoon, een maatje, een fantasie en soms voel ik me ook net een psycholoog.”
“DIT HEEFT NIKS MET LEEFTIJD TE MAKEN.”
Met elke minuut dat ik met Nina aan de keukentafel zit, stijgt mijn verbazing. Er blijft weinig over van mijn vooroordelen. Aan deze tafel zit geen slachtoffer, maar een vrouw met een missie. Ze vertelt dat ze vorig jaar (anoniem, maar toch) voor de gemeenteraad heeft gesproken om te pleiten voor de vrijheid van meiden om op hun 18e de keus te maken om in de seksindustrie te werken. De gemeente wil de minimumleeftijd verhogen (en heeft dit inmiddels ook gedaan) naar 21 omdat men van mening is dat 18 te jong is. Iets dat Nina fel bestrijdt. “Dit heeft niks met leeftijd te maken, maar met bewustzijn. Ik kom vrouwen van 40+ tegen die na een mislukt huwelijk deze branche inrollen en geen idee hebben waar ze mee bezig zijn. En dan zijn er meiden zoals ik; die op hun 18e precies weten wat ze willen en waarom. Je moet dit per geval bekijken.”
Goed geregeld!
Inmiddels ben ik wel benieuwd: als het geen vieze afwerkkamertjes zijn achter een raam…wat is het dan wel? Nina legt uit dat ze in een club werkt. Dat is anders dan achter een raam of in gehuurde hotelkamers. De club biedt dames de mogelijkheid gebruik te maken van hun faciliteiten en regelt de financiën. De meiden zijn echter niet in dienst van de club. Dat zou namelijk door de wet worden gezien als ‘aanzetten tot prostitutie’ en is verboden. Omdat in het verleden bleek dat het verzelfstandigen van het beroep (lees: KvK inschrijving, bonnetjes, belastingaangifte enzovoort) niet succesvol was, is nu voor de branche een speciale regeling bedacht die lijkt op een pay-rollconstructie, genaamd ‘opting-in’. Ik zal je de details besparen maar het is erg zakelijk en goed geregeld.
Oké, maar dan nu de praktijk…
Dan is er natuurlijk de inhoud van het werk. Wanneer de club opent, kunnen mannen binnenkomen in een bar. De dames zijn daar ook en dragen mooie avondkleding. Er wordt wat gekletst en een drankje gedronken. Als een man een dame erg leuk vindt, kan hij met haar naar één van de kamers boven. Hij betaalt hiervoor per uur, niet per seksuele handeling. Alles mag, maar de dame bepaalt. Wat zij niet wil, gebeurt niet. Nina heeft hier eigenlijk nooit problemen mee gehad. “Soms wil een man iets dat ik niet wil. Dan zeg ik ‘nee’ en bied een alternatief. Dat is eigenlijk altijd prima.’ Zoals gezegd; het is meer dan seks. Sommige klanten komen zelfs alleen voor het gezelschap en om te praten. “Eerlijk gezegd is dat soms zelfs moeilijker. Dan moet je mentaal echt wel in iemand investeren. Soms wordt zo’n man ook verliefd. Die denkt dat hij op date is. Ik vind dat niet zo handig. Je bent dan verliefd op een illusie. Voor mij is het inkomen en een hele leuke baan, maar geen intieme relatie. Wat niet wil zeggen dat ik zo’n man niet heel aardig kan vinden, hoor.”
Zijn er überhaupt nadelen?
Hier moet Nina even over nadenken. “Ieder beroep heeft nadelen. En sommige dagen zijn leuker dan andere. Maar dat zal jij ook kennen.” Ik knik bevestigend. “Als ik een nadeel zou moeten noemen is het misschien het feit dat als ik over, weet ik veel, tien jaar besluit dat ik juf wil worden, ik met een enorm, niet uit te leggen gat in mijn cv zit. Maar dat zie ik tegen die tijd wel.” Het enige nadeel dat ík na ons gesprek kan ontdekken, is dat deze jonge vrouw inmiddels alle mannen al zo ongeveer voorbij heeft zien komen. Dat heeft haar beeld over mannen en relaties behoorlijk gekleurd. “Studenten, zakenmannen, beroemdheden en gelukkige huisvaders; ze gaan allemaal vreemd. Echt allemaal. Alle vrouwen trouwens ook, maar die hoeven er niet voor te betalen dus dat is minder zichtbaar.” Dit cynisme past niet bij iemand van haar leeftijd, maar snappen doe ik het wel.
Carrièreswitch?
Na het bezoek aan Nina heb ik zeker een uur overwogen om mijn pen aan de wilgen te hangen en ook sekswerker te worden. Maar beter blijf ik schrijven en vertel het verhaal van Nina zodat jij, lieve lezer, misschien met minder vooroordelen door het leven kunt.
Wil je meer bijzondere verhalen over gewone en minder gewone Haarlemmers? Lees dan dit verhaal eens.
* naam is gefingeerd wegens privacyredenen
Fotografie: Sandra Reeb-Gruber | Headerfoto: Maru Lombardo
Tekst
Beeld
OOK LEUK
Paramedisch natuurgeneeskundig therapeut Alexia Venema weet als geen ander hoe de natuur je kan helpen gezond te worden én te blijven. In 2023 viert ze het vijfjarig jubileum van haar praktijk ‘Natuurlijk Gezonder’, waar ze mensen met klachten en overgewicht met behulp van voeding helpt om weer regie te pakken over hun lijf en leven.