Zeg het met bloemen
We moeten het eens hebben over de vertrapten der aarde. In dit geval het schuchtere bloempje dat elk voorjaar weer terugkomt: het madeliefje. Signalement: klein, laag bij de grond, geel hartje en een rozet van witte bloemblaadjes. Weinig dat zo weerloos oogt, maar toch zo dapper standhoudt als een madeliefje. Valt het je trouwens op dat niemand ooit ‘madelief’ zegt?
In tegenstelling tot de paardenbloem, is zij een graag geziene gast in het gras en niet kieskeurig. Ze groeit net zo lief in de tuin van een villa in Aerdenhout, als in de Bolwerken of een achtertuintje in Schalkwijk. Maakt haar niet uit. Ze houdt alleen niet van bosgrond. Nog een feitje: het madeliefje symboliseert in België de eerste wereldoorlog, net zoals de klaproos dat is voor de Britten.
In Nederland hebben we geen bloem die kan fungeren als een nationaal symbool van hoop en veerkracht. Dat is wel jammer. Het zou mooi zijn als we op 5 mei met zijn allen een bloem op de revers spelden om te laten zien dat wij voor de vrijheid zijn. Of op Facebook een virtueel madeliefje te kunnen plakken. Madeliefjes zijn onverwoestbaar; als je ze wegmaait komen ze dubbel zo hard terug.
Vorige week heb ik de eerste vaccinatieprik tegen corona gehad. De prik der prikken zeg maar. In een volle- maar niet te drukke – sporthal was ik een van de vele gelukkigen die voortaan gevaccineerd door het leven gaat. Het was wel een anticlimax dat na het verplichte kwartiertje wachten, ik moederziel alleen de gang naar buiten moest maken. Alleen een goedgemutste beveiliger wenste mij nog een goede dag voordat ik weer het voorjaarszonnetje instapte. Ik had vagelijk gehoopt op een triomfboog na de uitgang en een uitzinnig juichende menigte. Niet dat ik persoonlijk een heldendaad heb verricht, maar de gepaste drukte bij de priklocatie toont dat veel Haarlemmers gevaccineerd willen worden. Welke twijfel sommige politici ook willen zaaien, wij zijn met meer.
Het waterige zonnetje begeleidde mij op de fietstocht naar huis. Onderweg zag ik de berm vol madeliefjes. Vrolijk en fris alsof ze de hele winter lang nooit waren weggeweest. Bij deze doe ik Hugo de Jonge een gratis tip aan de hand: maak van het madeliefje ons nationaal symbool van vrijheid, veerkracht en vaccinatie.
Nog meer columns lezen van Marianne? Probeer deze eens.
Tekst
OOK LEUK
Moedige Haarlemmers: Kenau en Ripperda. Redacteur Marwa vraagt zich af wat zij hebben betekend voor Haerlems Bodem?