Chinese rockband Wang Wen 30 mei Patronaat
De band Wang Wen komt uit Dalian, noordoost China, waar winters acht maanden duren en waar de luchtkwaliteit vaak wordt geteisterd door hoge concentraties smog. Het is daarom niet verrassend dat de muziek van Wang Wen niet bijzonder vrolijk stemt. Als in zoveel kleinere steden in China vertrekt de jeugd van Dalian (6,7 miljoen inwoners) naar grotere steden waar ze betere toekomstkansen hoopt te vinden. De titel van hun nieuwste album, Invisible city, verwijst hiernaar en is een stellingname van de band tegen deze alles omvattende, deprimerende omgeving.
China en rockmuziek?
Rockmuziek in China is relatief nieuw. Voordat Deng Xiaoping de grenzen openstelde voor buitenlandse bedrijven bestond het al helemaal niet. Ook daarna het duurde tot ver in de jaren ’90 voordat de welvaart en de middenklasse zover was toegenomen dat kinderen ook daadwerkelijk muziekinstrumenten gingen oppakken en zelf rockmuziek gingen maken. Het is echt pas ongeveer tien tot vijftien jaar dat rockmuziek booming is in China. Deze band bestaat al 20 (!) jaar en heeft vorig jaar hun tiende studioalbum uitgebracht. Het is het tweede album op rij dat door de Belgische producers Wouter en Lode Vlaminck is opgenomen.
Wang Wen van kabbelend gefriemel tot harde rockexplosies
Ik heb naar de oudere platen van Wang Wen geluisterd en die kwamen op mij over als nogal kabbelend gefriemel. Ondanks dat de vorige plaat Sweet home, go! uit 2016 heel duister en melancholiek klonk straalt de nieuwe plaat ook veel hoop en optimisme uit. Hun muziek bestaat uit instrumentale, lang uitgesponnen, atmosferische geluidslandschappen. Het niet zo gangbare instrumentarium van twee gitaren, basgitaar en drums, aangevuld met toetsen, trompet/tuba, viool en cello en samples biedt de mogelijkheid tot spannende interacties van verschillende geluiden om wisselende stemmingen weer te geven. Veelal worden in eenzelfde nummer, dat niet zelden tegen de tien minuten of zelfs langer duurt, harde rockexplosies afgewisseld met stukken waar de muziek wordt uitgekleed tot de intiemste, rauwste essentie. Waarschijnlijk door de melancholieke trompet en tuba. Het nieuwste album klinkt, ondanks de omstandigheden waaronder het is opgenomen (winter in IJsland), verrassend fris, optimistisch en opbeurend. Ik heb begrepen dat ze tijdens het optreden de nadruk op werk van dit album gaan leggen. Wang Wen delen het platenlabel Pelagic met bands als Bison (Can), The Ocean (D) en MONO (Jp).
Foto’s: Will Griffith.
Meer info? Check patronaat.nl en nog meer muziek? Lees hier de nieuwe for the record.
Tekst
OOK LEUK
Hoe staat Haarlem eigenlijk tegenover de viering van Keti Koti? Redacteur Marwa zoekt het Haarlemse verleden én heden rondom 1 juli voor je uit.