Met de handen in de aarde en verstand op nul
Als je op de Westelijke Randweg van Haarlem rijdt of fietst, zie je ter hoogte van de Dekatuin een stuk land liggen. Vaak is er weinig te beleven maar op woensdag, donderdag en vrijdag lopen er allemaal mensen rond en ziet het er altijd reuzegezellig uit. Iedereen is dan in de weer met een hark, schoffel of een schep. Haerlems Bodem was eigenlijk wel benieuwd wat daar nu precies gebeurt en zodoende zijn redacteur Jennifer en fotograaf Ilse op onderzoek uitgegaan.
Duurzame groenten
Begin juni op een woensdagmiddag komen wij aan bij Wij Telen Groente. Het was al behoorlijk warm qua temperatuur, maar daarbij worden wij ook nog warm onthaald door Annitta en Erik, de oprichters van het bedrijf. Als redacteur ben ik benieuwd naar de doel van dit bijzondere bedrijf. Erik vertelt dat ze vanuit een duurzame gedachte groente willen verbouwen. Dat wil zeggen dat er minder kilometers worden gereden om de producten van het land naar de keuken te krijgen en er geen gebruik wordt gemaakt van gif. Daarnaast bieden zij op deze manier mensen in de buurt de mogelijkheid om zelf hun groenten te verbouwen.
Als ik Erik en Annitta vraag wat zij zo mooi vinden aan het werk wat zij doen antwoordt Annitta: “Voedsel verbindt. Deze manier van groenten verbouwen zorgt ervoor dat iedereen mee kan doen. Het maakt niet uit wat je in het dagelijks leven doet, hier op het land doe je het samen. Je biedt mensen een plek aan waar ze welkom zijn, als hobby of als dagbesteding, maar ook op educatief gebied. En het is toch prachtig als ouders met kinderen de oogst komen halen en dat die kinderen tijdens het oogsten al radijsjes eten.”
Vrijwilliger met een oogstaandeel
Als vrijwilliger koop je een oogstaandeel. Voor een vast bedrag per jaar kan je dan tijdens de oogsttijd, ongeveer van april tot oktober, elke week zelf oogsten wat er dan beschikbaar is. Daarnaast kan je wanneer je wilt meehelpen op het land. Ik sprak met Peter, een vrijwilliger met een oogstaandeel, en vroeg waarom hij als vrijwilliger maar liefst twee dagen in de week aanwezig is.
Peter antwoordde: “Het is toch prachtig om met je handen in de aarde te zitten en je verstand even op 0 te zetten? Ik vind het heerlijk zo buiten zijn en bezig te zijn.” Hij vervolgt: “Wat ook fijn is, is het gemeenschappelijke. Je deelt soms bijvoorbeeld recepten met elkaar voor een groente die je nog nooit hebt gegeten.”
Kinderpret in de tuin
Net als Annitta geniet ook Peter van de kinderen. “Het is mooi om te zien hoe ze zich verbazen wanneer ze ontdekken waar groenten vandaan komen. Al oogstend knagen ze op radijsjes, lente-uitjes of wortels. Geweldig!” Ook voor kinderen is dus een hoop te beleven in de tuin. De pret is blijkbaar het grootst wanneer het kinderkruiwagentje aanwezig is. Peter vertelt daarover: “Er is helaas maar één kinderkruiwagen, maar daar vechten ze echt om. Hoe de kinderkruiwagen hier is gekomen, geen idee, maar we staan zeker open voor meer kinderkruiwagens.” Dus als er iemand nog een kruiwagen over heeft, Wij Telen Groente, en dan vooral de kinderen, staan erom te springen.
Peter is een van de 40 vrijwilligers die elke week komt helpen op het land. Er zijn vele diverse redenen om je hier als vrijwilliger aan te sluiten. Bijvoorbeeld om, net als Peter, wat vaker buiten te zijn, om nieuwe mensen te leren kennen, te oefenen met Nederlands praten of om een beetje aanspraak te hebben als je (tijdelijk) niet veel onder de mensen komt. En na dit bezoek begrijpen Ilse en ik het ook wel: het is hier gezellig, je bent met je handen bezig en je hebt geen sportschool-abonnement meer nodig. Wil je meer weten over dit initiatief? Neem dan een kijkje op wijtelengroente.nl.
Foto’s gemaakt door Ilse Vogel
Meer Haerlems Bodem en natuur? Lees Bomen meten en beestjes zoeken.
Tekst
Beeld
OOK LEUK
Tastbaar maken wat je niet wil vergeten en tastbaar maken wat je niet wil missen maar soms helaas wel moet. Knuffelmakers doet het. Redacteur Quirijn ging langs bij oprichters Caressa en Liesbeth.